Na een zomer waarin de zonuren het in ons mooie land toch een beetje lieten afweten, ben ik nog even gaan ‘chillen op de Antillen’. Maar eer het zover was, was er nog wel wat stress. Voordat de reis (inmiddels twee keer uitgesteld) kon beginnen was een enorme papierwinkel nodig die we konden overleggen op Schiphol en Curaçao, plus een negatieve PCR-test. Uiteindelijk allemaal prima, want hoe vervelend ook, het is toch fijn te weten dat je met allemaal negatief geteste mensen het vliegruig ingaat en dat ook op de plaats van bestemming er alles aan gelegen is om besmettingen te voorkomen. Dus ook op dag drie togen wij vol goede moed weer naar de teststraat. Een andere cultuur, een ander ritme en andere omstandigheden. Naast alle luxe en mooie dingen die ik daar gezien en ervaren heb, was er ook onmiskenbaar armoede en ellende. Je kunt je ogen niet sluiten voor de nare dingen die je ziet. Je moet er mee omgaan en het verwerken en plaatsen in de wereld van het nu.
Perspectief
Wat is het perspectief? Waar staan we in de hedendaagse actualiteit? Is voor jou het glas half vol of half leeg? Als ik mij laat inspireren door de actualiteiten in de media word ik verdrietig en kan ik het niet meer overzien. Ik probeer mij juist daarom te richten op al datgene wat wel goed gaat en waar we dankbaar voor mogen zijn met elkaar. Het is zo gemakkelijk om boos te zijn en geprikkeld te reageren op de mensen om je heen. Empathie en vriendelijkheid zijn gratis, maar vergen wel wat oefening. Het voelt fijn om positief te denken en ieder in zijn eigen waarde te kunnen en mogen laten, dan krijgt de wereld een zonnige kleur met een Caraïbisch tintje. Heerlijk!
Zorg voor elkaar
Bescherm elkaar, sta op tegen en probeer waar mogelijk maateregelen te nemen om elkaar te helpen. De wereld om ons heen is veeleisend. Een 24-uurs economie, die we zelf gecreëerd hebben met alle gevolgen van dien. Als de patiënt om 5 voor 5 belt met de eis nu nog gezien te worden, ontstaan er vervelende situaties. Om te voorkomen dat dit escaleert en patiënt maar ook assistente ontevreden uit elkaar gaan, hebben wij in de praktijk besloten dat er tot 16.00 uur afspraken kunnen worden gemaakt, tussen 16.00 en 17.00 uur rust om de lopende zaken af te handelen en de echte spoed op waarde te kunnen schatten. Duidelijkheid is voor alle partijen fijn en het leidt tot rust en ruimte om het werk goed te doen. Is het 5 voor 12 of net half zeven, we staan aan de vooravond van nieuwe maatregelen en het is onze taak om ons werk uitgerust en effectief vorm te geven. Dus actie vereist!
Schoonheid
In de discussie van de afgelopen weken is het goed om te blijven zien waar de schoonheid van ons werk ligt. Onze patiëntenzorg is een van de beste ter wereld, dat is best iets waar we trots op mogen zijn. Maar wat we ook zo moeten zien te houden. Verlies je niet in de coronadiscussie over wel of juist niet vaccineren. Blijf positief en krachtig gaan voor het beste. Wij hebben als praktijk meegewerkt aan het fijnmazig vaccinatieprogramma van de GGD, om nog zoveel mogelijk mensen de gelegenheid te geven zich alsnog te laten vaccineren. De wens is er best wel, maar er is veel onduidelijkheid en angst. Dat brengt mij bij onze taak in de zorg en dan specifiek in de chronische zorg. Laten we beginnen zo duidelijk mogelijk aan onze patiënten uit te leggen waar onze zorg ligt en wat wij kunnen doen om die zorg te verlichten. Of het nu gaat om stoppen met roken, begeleiding bij diabetes of coaching van de COPD-patiënt. Zorg op maat kan alleen als de patiënt snapt waar het over gaat. Daar stappen we wel eens te gemakkelijk over heen. Samen sterk, dus aan het werk. En na gedane arbeid is het goed…chillen!