Op de verjaardag van onze koning met mooi weer, vrolijke vlaggen en blije mensen was ik even in Westerland, gemeente Hollands Kroon. Hoe verzin je het op Koningsdag! Daar was coronaproof een piepklein marktje van vijf kramen neergezet, om even het feestelijke oranje gevoel te proeven. Zó gezellig! Chocolade en aardbeien, een geweldige combinatie om je smaakpapillen vrolijk te doen samentrekken. Uitzicht over het wad en de geur van de zilte zee, daar word ik blij van. Geen sikkeneurigere en korte lontjes, maar mensen die er weer zin in hebben. Zin in nieuwe kansen, uitdagingen en vooruitstrevende gedachten aan een nieuw en veilig vaderland.
Vaccinatiestress
De afgelopen weken stonden voor veel mensen in het teken van het vaccineren. Eindelijk kon er ook door onze praktijk uitvoering worden gegeven aan de vaccinatieplannen. We hadden al langere tijd nagedacht over alle randvoorwaarden van een goed verloop van de vaccinatieplanning. De groep 60-plussers met geboortejaren tussen 1956 en 1960 werd opgeroepen om een vaccinatie te komen halen. Het had heel wat telefoontjes en gesprekken in de spreekwoordelijke aarde om uitleg en geruststelling enerzijds te kunnen bieden en anderzijds uit te leggen dat we onder de 60 jaar niet meer met dit vaccin vaccineerden. Er waren veel mensen graag gekomen om de vaccinatie te ontvangen, maar die nog even geduld moeten hebben tot er een oproep van de GGD op de deurmat valt.
Media
Zo veel zenders, zo veel praatprogramma’s en zoveel media hebben ons de afgelopen tijd overspoeld met informatie. Hoe scheid je het kaf van het koren, waar kun je nog op bouwen en vertrouwen? Ik bemerkte binnen de praktijk dat er veel twijfel en onrust was omtrent de vaccinatie. Begrijpelijk. Het kost veel kennis en inzicht om hierin realistisch en positief te blijven. Ik heb steeds geprobeerd om op die manier samen met de patiënten naar dit vaccin te kijken. Mensen moeten uiteindelijk zelf beslissen wat zij zich laten toedienen. Het helpt als je eerlijk en zonder oordeel met elkaar kunt nadenken over wat er gebeurt als iets in de media onder een vergrootglas komt te liggen.
Moskee
Zo kwamen daar de twee dagen dat wij als H.O.E.D. Het Baken de moskee aan de overkant betrokken om daar GGD-waardig te vaccineren. Met vereende krachten werden het geslaagde dagen. Een redelijke opkomst, goed georganiseerde veeglijsten en patiënten die thuis geprikt wilden worden. Het is allemaal gerealiseerd zonder veel verspilling. Een strakke planning, optrekken van de vaccins naar het aanbod van patiënten en steeds beoordelen wat er nog komt en wie er extra kan worden gebeld. Door de drie praktijken te laten samenwerken kon er een team van tien mensen aan de slag in de moskee en liep het vaccineren voorspoedig. De mensen waren tevreden, konden rustig hun kwartier uitzitten en ondertussen met de eigen huisarts babbelen. Het was een geslaagde en ontspannen missie!
Schone taak
Mijn team van assistenten kijkt tevreden terug op alle hectiek rondom het vaccineren. Het valt en staat met een goede organisatie en samenwerking. Zo fijn om te zien dat we het kunnen en ook in deze situatie goede patiëntenzorg kunnen bieden. Patiënten die gebeld werden, reageerden verheugd en voelden zich al een beetje bevrijd nu er weer licht is aan het eind van de coronatunnel. Je voelt waar je het voor doet, dit werkt door in alles. En nu door om de rest van de populatie te voorzien van hun toegangsbewijs naar de GGD-locatie. De brieven gaan vandaag de deur uit.
De chronische zorg is ónze zorg, samen op weg naar vrijheid binnen de beperkingen van het chronisch ziek zijn!