Als de zon schijnt…lijkt de wereld stukken beter, maar de crisis gaat onverminderd door…
Het is sinds de coronacrisis in ons land prachtig weer: de zon schijnt en de wereld ziet er prachtig uit nu het voorjaar in volle bloei op ons afkomt. En er is rust op de wegen, in de dorpen en steden… Gelukkig maar, het geeft de burger moed, en mij ook. In een totaal veranderde wereld willen we staande blijven en zoeken naar nieuwe mogelijkheden om ons werk en leven zin te geven en aantrekkelijk te houden. Ons werk als zorgverlener in de chronische zorg is in een ander daglicht komen te staan. We moeten creatiever zijn in onze contacten en met onze patiënten.
Prachtige uitvindingen
Hoe geef je dat vorm? Ik merk dat ik inmiddels het gewone mensen-mensen contact erg mis. Zoom is een geweldige uitvinding, zoals alle andere media die gebruikt kunnen worden, van Veeva tot WeSeeDo. Maar gewoon even gezellig met iemand face-to-face praten en emoties voelen is toch andere koek, zonder vertraging of vaststaand beeld. In de huisartsenpraktijk zijn we sinds twee weken de zorg aan het opschalen zoals dat heet. Langzaam worden er weer reguliere spreekuren gedraaid, afgebakend door de coronamaatregelen. Er mag een vast aantal mensen in de wachtkamer plaatsnemen, er kunnen maximaal twee zorgverleners per praktijk spreekuur doen met een kwartier voor iedere patiënt. De rest wacht buiten (gelukkig iedere dag mooi weer) of komt binnen via andere ingangen. Er zijn looproutes en desinfectiezuilen, het toilet is op slot en alleen op aanvraag te gebruiken… Maar het lukt allemaal, er ontstaat weer een kleine patiëntenstroom, waardoor we ons een beetje blijer voelen en “gewoon” ons werk kunnen doen. En de zon, die schijnt maar door…
Scholing
Gisteren gaf ik een digitale scholing over COPD voor MedClass, samen met Healthcare Consultant Jos Brouwers. Een spirometrie bespreking voor een groep van acht praktijkondersteuners. Wat was dat fijn, om samen van gedachten te kunnen wisselen over wat er echt toe doet: leren en kennis uitwisselen, zorg verbeteren en de juiste conclusies leren trekken uit wat je ziet en doet. Het was fijn om naar elkaar te luisteren en ervaringen te delen. Hoe nu verder met onze COPD-patiënten, wanneer gaan we weer spirometrie blazen en hoe doe ik dat veilig? Het is geweldig om te bemerken dat het enthousiasme niet is weggezakt, dat we op de barricaden staan om onze zorg te borgen en straks goed beslagen ten ijs te komen na deze zonnige crisis. Het advies is om nu nog geen spirometrie af te nemen, maar ik kan mij voorstellen dat we binnen afzienbare tijd gewoon weer ons spreekuur kunnen gaan doen met de aanpassing van een luchtfilter en de nodige afstand tijdens het onderzoek. We denken goed na over veiligheid en de inrichting van de beschikbare ruimte.
Patiëntencontact
Om te zorgen dat er geen achterstand in de zorg ontstaat is het goed om je patiëntencontact up-to-date te houden. Patiënten worden door de assistente gebeld om niet naar de praktijk te komen, maar we leggen uit dat ze op het tijdstip van de afspraak gebeld worden of een link ontvangen voor een beeldafspraak. Ik heb vervolgens met al mijn geagendeerde afspraken telefonisch- of beeldcontact, waarin ik bespreek hoe het gaat en of de vervolgafspraak kan wachten. Als dit niet kan, ga ik soms naar de patiënt toe of komt de patiënt bij mij via de vastgestelde regels. We maken altijd een vervolgafspraak en leggen uit dat de praktijk gewoon open is voor acute zaken. Tevens ben ik dagelijks via e-mail en tijdens het telefonisch spreekuur bereikbaar voor vragen.
Zo houd je overzicht en loop je geen achterstand op. Dat is fijn en geeft vertrouwen voor de toekomst. De zon schijnt onverminderd door en ik probeer mee te stralen…hou vol!
Adrie Schaap-de Jong, professional chronische zorg