2021 is begonnen. Voor mij was het een rustige start van een nieuw jaar. Ik doe niet aan vuurwerk en visite is ook een issue. Dus in alle rust gezellig met mijn echtgenoot het oude jaar uitgeluid en het nieuwe welkom geheten. Wat heb ik er zin in: een heerlijk fris nieuw jaar, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Een lege agenda, maar voor hoelang? Het lijkt vaak na een paar weken alweer een illusie. Ik ben nou eenmaal zoals veel andere mensen en mogelijk herken je je erin, een gewoontedier. Ik ga door waar ik gebleven ben. Wat wel het meest leeft in mijn hart is de hoop op een positieve verandering van de wereld om ons heen. Komt het nog goed?
Hoe is het zover gekomen?
Dat vraag ik me iedere dag af. Er is inmiddels een delegatie afgereisd naar China om te onderzoeken waar de oorzaak ligt van alle verstrekkende gevolgen waar de wereld momenteel in leeft. Ik mag toch hopen dat we niet denken dat straks daar de oorzaak wordt aangewezen. Ik voel me ook schuldig, we hebben decennialang geleefd als God in Frankrijk (raar gezegde eigenlijk, maar dat terzijde). Niets was te gek en alles kon, ik heb daar gretig aan meegedaan. Vliegen, vakantie, uit eten, reizen, kopen, kopen, kopen en meer. De wereld kan het niet meer aan, er is letterlijk geen lucht meer. En als ik er echt heel goed over na ga denken en die gedachten toelaat tot in de krochten van mijn ziel, beneemt mij dat de adem. Zoveel jaren horen we al dat het niet goed gaat met de aarde. Wat heb ik gedaan? Dat is de vraag. Ik had er zelf geen last van en was dus ook niet zo onder de indruk. Best wel betrokken hoor bij het scheiden van plastic en ik eet minder vlees, maar dat is wel zo’n beetje wat mijn bijdrage is.
Waar is het misgegaan?
Te denken dat we zo wel door konden gaan… Geen lucht meer hebben is letterlijk het einde van ons bestaan. Niet meer kunnen ademen, geen zuurstof, benauwd zijn: wat een verschrikking. De patiënten verwijzen we naar Luchtpunt.nl. Daar wordt veel verteld over hoe om te gaan met benauwdheid, veroorzaakt door chronische luchtweg ziekten. Hoe fijn dat het bestaat en laten we vooral niet vergeten er gebruik van te maken. Zeker nu er steeds meer toegang is naar de ziektelastmeter, die tegenwoordig in veel KIS-systemen gekoppeld is aan het HIS van onze praktijken. Voor de wereld is geen Luchtpunt.nl. Ik kan je wel een tip geven te kijken naar de documentaire van David Attenborough – A life on our Planet – Netflix, zeer de moeite waard om te bekijken.
Kritisch blijven en luisteren
Ik wil kritisch en betrokken blijven, maar vooral ook goede patiëntenzorg blijven geven. En dat kan. Dwars door alles heen probeer ik dicht bij mijzelf te blijven en iedere dag te bedenken voor wie ik iets kan betekenen en wat daarvoor nodig is. In mijn geval is dat positief blijven, kijken en vooral ook luisteren. Op de hoogte blijven van veranderingen, preferentie-beleid luchtwegmedicatie: zorg dat je op de hoogte bent en overleg met de betrokken apotheken. Wees duidelijk en voorbereid om verwarring naar de patiënt toe te voorkomen. Stoppen met roken blijft belangrijk. Voel je betrokken en help door te luisteren, te begrijpen en te begeleiden. Het doet zo goed om vanuit je eigen onvermogen de ander te begrijpen, dan doe je het samen.
De kop is eraf
Zo is januari aan ons voorbijgegaan. Er is gestart met vaccineren, licht aan het eind van de tunnel. Van deze tunnel! We lopen in Nederland niet voorop, maar ik vertrouw erop dat het goed komt. Dat geeft lucht. MedClass houdt jou op de hoogte!
Adrie Schaap-de Jong, professional chronische zorg