Het jaar is alweer dertig dagen oud wanneer ik dit schrijf. Zo vanuit de feestdagen en jaarwisseling een fris, nieuw jaar in. Zo voelt het in ieder geval voor mij. Een nieuw begin, en nu ga ik beter mijn agenda bewaken. Meer wandelen, geen alcohol en eindelijk dat fotoboek afmaken. En zo plan ik toch mijn fysieke en geestelijke agenda weer vol. Ik sprak iemand die vertelde dat het voornemen is om iedere dag naar buiten te gaan. Niet alleen voor werk en boodschappen, maar écht even de frisse wind in, de vogels horen, de regen voelen, de elementen ervaren. Geen telefoon, geen scherm, maar gewoon even buiten. Met de kinderen tóch naar de speeltuin, ook al is het weer niet uitnodigend. Zo'n mooi, klein, behapbaar voornemen laat zien dat het niet groots hoeft. Gedragsverandering begint klein. Alleen dan kan het gedragsbehoud worden.
Nieuwe start
We gebruiken die eerste maand vaak om te veranderen. In mijn werk als praktijkondersteuner ben ik met patiënten in gesprek. Zulke gesprekken gaan in de chronische zorg vaak over veranderen. Het is zo verschrikkelijk moeilijk om gewoontes om te buigen. Hoe kom je tot de motivatie om je levensstijl en gedrag zodanig aan te passen dat het leefbaar blijft, maar toch effect heeft op je gezondheid? Je hebt er meerdere zaken voor nodig. De belangrijkste is wel zelfinzicht, reflectie. Wat doe ik, en waarom? Wat wil ik en wat verwacht ik? Met de nadruk op ik! We worden enorm gevormd door allerlei beelden om ons heen. De media, die ons laten geloven dat we van alles moeten. Maar ook omgevingsfactoren, prikkels van reclame en internet. Ik vind het moeilijk om te bedenken wat écht vanuit mijzelf komt en wat mij is aangepraat of opgelegd. Enfin, ik ga er verder niet op in. Denk gewoon eens voor jezelf na hoe jij erin staat. Ben jij nog puur? Doe je waar je blij van wordt en waar je goed in bent?
Innovatief
Vorige week mocht ik meewerken aan een scholing met virtuele brillen. Zo bijzonder dat je virtueel in een mens kunt kijken en zien wat er in ons binnenste gebeurt. Het maakt dat, waar we iedere dag mee bezig zijn, inzichtelijk. En het maakt hoe we informatie kunnen overnemen, zodat patiënten snappen wat een behandeling doet. De techniek brengt ons veel. Ik vind het een geweldige ervaring dat wij in ons vakgebied ook al zover zijn dat we dit kunnen en mogen meemaken. Verdieping van ons werk en uitbreiding van onze kennis.
Zo is ook de glucosemonitoring door middel van de vingerprik bijna verleden tijd. De sensor van het Flash Glucose Monitorsysteem wordt steeds meer gebruikt door patiënten die hiervoor in aanmerking komen. Zeker als je op een moment staat waarin je een behandeling wil of moet gaan aanpassen, kan het veel inzicht geven. Starten met insuline of juist niet?
Optimistisch
Dus, onthouden!
- Per dag bedenken: waar sta ik en waar wil ik naar toe?
- De nieuwe zorg is onze zorg en ieders zorg.
- Voorwaarts mars, aan de slag en optimistisch naar de verandering kijken.
- Verandering is lang niet altijd een verslechtering.
- Waar een deur dicht gaat, gaat een andere deur weer open!
Adrie Schaap-de Jong, professional chronische zorg